یادش بخیر که گشتم با تو شبی هم آغوش

زنگ صدای قلبت قرنیست مانده در گوش

اکنون من و سراب و سیگار نیمه خاموش

حرفی دگر نمانده ، یادم تو را فراموش …
.

.

.

خاموش شدی در من

درست مثل سیگاری نیمه که پرت کرده باشند میان جوی !
.

.

.

این سیگار که در دست من است

می سوزد و صدایش در نمی آید ؛ درست مثل خود من در دست خاطرات تو !
.

.

…

امشب شب تولدم من است

ولی چیزی برای ترکاندن ندارم جز بغض !

.

.

.

استغفار می کنم

از آن

” دوستت دارم ” هایی

که حرامت شد . . .

.

.

.

به مرگ گرفتی مرا تا به تبی راضی شوم

کاش “میفهمیدی” به مرگ راضی بودم وقتی که تب می کردم از ندیدنت !

.

.

.

به من شلیک کن

قبل از آنکه به دیگری بگویی : دوستت دارم !

.

.

…