یادش بخیر که گشتم با تو شبی هم آغوش

زنگ صدای قلبت قرنیست مانده در گوش

اکنون من و سراب و سیگار نیمه خاموش

حرفی دگر نمانده ، یادم تو را فراموش …
.

.

.

خاموش شدی در من

درست مثل سیگاری نیمه که پرت کرده باشند میان جوی !
.

.

.

این سیگار که در دست من است

می سوزد و صدایش در نمی آید ؛ درست مثل خود من در دست خاطرات تو !
.

.

…